Historia

Absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, ukończył studia prawnicze i filozoficzne na tej Uczelni. Stopień doktora nauk prawnych uzyskał w 1977 r., doktora habilitowanego w 1984 r., zaś profesorem nadzwyczajnym został w 1990 r. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 2000 roku. Jest związany z sądownictwem administracyjnym od 1994 r. Początkowo był sędzią NSA w Ośrodku Zamiejscowym w Łodzi, a następnie sędzią NSA orzekającym w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi. 1 czerwca 2004 r. został przeniesiony do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a postanowieniem Prezydenta z dnia 23 czerwca 2004 r. został powołany na urząd Wiceprezesa NSA, który sprawował do 2016 r. Kierował Izbą Finansową i był Prezesem tej Izby. Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 15 lutego 2016 r. został powołany na urząd Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, który sprawował do dnia 17 lutego 2022 r.

Wiceprezes Naczelnego Sądu Administracyjnego w latach 1982-1995 Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Łódzkim (1952), następnie uzyskał stopień doktora nauk prawnych za dysertację poświęconą radom narodowym i ich prezydiom (1968) oraz habilitację na podstawie pracy na temat roli rzecznika praw obywatelskich w polskim systemie prawnym (2002). W latach 1960–1980 pracował jako wiceprokurator, prokurator i radca Prokuratora Generalnego w Prokuraturze Generalnej. We wrześniu 1980 został sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego, którego był wiceprezesem w latach 1982–1995. W latach 1981–1997 zasiadał również w Radzie Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw reformy prawa i sądów. W 1995 objął funkcję zastępcy rzecznika praw obywatelskich, którą pełnił do 2006. Był wieloletnim działaczem Stronnictwa Demokratycznego, pełnił m.in. obowiązki przewodniczącego Zespołu Porządku Prawnego Centralnego Komitetu SD. Z ramienia ugrupowania zasiadał w Radzie Narodowej m.st. Warszawy (m.in. w kadencji 1969–1973, pełniąc obowiązki wiceprzewodniczącego Klubu Radnych SD). Zmarł 4 czerwca 2011.

Wiceprezes Naczelnego Sądu Administracyjnego w latach 1995 – 2015. Studia prawnicze ukończył w 1968 r. na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po odbyciu aplikacji sądowej i zdaniu egzaminu sędziowskiego w 1970 r. pracował w Sądzie Rejonowym w Iławie, początkowo na stanowisku asesora sądowego, a następnie od 1972 r. na stanowisku sędziego, gdzie orzekał w sprawach cywilnych. W 1977 r. został powołany na stanowisko sędziego Sądu Wojewódzkiego w Płocku. W 1981 r. został delegowany do Departamentu Prawnego Ministerstwa Sprawiedliwości. Od 1989 r. zajmował stanowisko dyrektora tego Departamentu. Uchwałą Rady Państwa z 1985 r. został powołany na stanowisko sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego. W lipcu 1995 roku otrzymał od Prezydenta RP nominację na wiceprezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego. Obowiązki Prezesa Izby Ogólnoadministracyjnej NSA pełnił od stycznia 1996 r. W latach 2003-2014 był członkiem Państwowej Komisji Wyborczej.

Wiceprezes Naczelnego Sądu Administracyjnego - dyrektor Biura Orzecznictwa w latach 2015-2018. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Po uzyskaniu tytułu magistra prawa w 1971 r. ukończyła aplikację sądową. Swoje życie zawodowe związała z wymiarem sprawiedliwości, gdzie stopniowo awansowała na kolejne stanowiska w sądownictwie powszechnym i administracyjnym.

Ostatni Pierwszy Prezes Najwyższego Trybunału Administracyjnego (1934-1939); członek Komisji Kodyfikacyjnej RP (1928-1939), Szef Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP (1931-1934); profesor m.in. na: Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytecie Polskim w Paryżu, polskim Wydziale Prawa przy Uniwersytetecie w Oxfordzie i Polskim Uniwersytecie Na Obczyźnie; Prezes Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (1961–1965 i 1966–1978), Minister Spraw Zagranicznych Rządu RP na Uchodźstwie (1974-1976); działacz niepodległościowy, społeczny i państwowy w kraju i na emigracji; specjalista z zakresu prawa handlowego.